Jasper wordt wakker met behoorlijke uitslag op zijn verbrande linkerarm, geheel te danken aan de bush-skills van Mara, die een agaveblad voor aloë vera aanzag en het bijtende sap als een aftersun ter "verkoeling" de vorige dag op zijn arm uitperste. Het is prachtig weer en een mooie dag om het nevelwoud in te gaan: het Reserva Santa Elena (wat minder bezocht wordt dan het Monteverdepark). We plannen 2-3 uur in het reservaat door te brengen, maar 'pokey' als we zijn - altijd op zoek naar leven in kleine hoekjes - wordt het weer een welbestede 5 uur rondlopen. 's Avonds weer om 1730 bij een ander park, genaamd Hidden Valley, voor onze allereerste gegidste tour: in het stikdonker op zoek naar loslopend- en slapend wild. Bij aankomst staat er al een behoorlijke meute te wachten, maar er kan nog meer bij en de minivans draaien stuk voor stuk het terrein op, gevuld met voornamelijk Amerikanen, waarvan de jonge garde standaard in (zeer) korte broek. Nee hoor, ik krijg het niet koud. Wij staan inmiddels al 'gelaagd', zoals dat heet, 2 t-shirts onder trui, met regenjas en dikke sokken, klaar. En koud is het. Uiteindelijk vertrekken er zo'n 10 groepen van 10 man met zaklamp het woud in. Niet helemaal zoals we het ons hadden voorgesteld, om de paar meter een groep om zich heen zwaaiende lichtjes, wachtend totdat een andere groep klaar is met het onder begeleiding van de gids omhoog turen in een enorme wurgficus waar een stekelvarken hangt te slapen. En er hangt wel meer te slapen in het bos: vreemd om de prachtige, slapende vogels te zien, pal boven je hoofd, beschenen door 10 zaklampen, kop in hun veren en relaxed balancerend op 1 poot, terwijl je overdag je best moet doen om ze druk vliegend ruim 20 meter boven je hoofd vast te leggen. Behalve de roofvogels zien ze geen boom voor ogen 's nachts, en blijven dus omwille van hun vege lijf aan de uiteinden van takken, buiten het bereik van slangen, zitten tot het weer licht is. Eindelijk zien we dan de luiaard, meer haar dan dier, in een boom hangen. Ook wordt er tot 4 keer toe een verwoede poging gedaan een enorme tarantula uit haar hol te lokken. Achterin de groep richten we ons op andere critters, sprinkhanen en torren. Daarna richting Santa Elena, nadat we de laptop hebben opgehaald uit het hotel. Gratis internet bij een diner, dus daar maken we graag gebruik van. Zoals vele avonden lekker even wat foto's uploaden, mail sturen... onder het genot van een heerlijke Treehouse Mojito en een heuse kaasfondue met octopus en groenten. Genieten...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten