Wijk aan Zee was gister de place to be. De regen was net opgehouden en Peter, Mara en Jasper gingen naar het strand, onder de frisse lucht van Corus, voor een paar uurtjes vliegerles van de guru himself.
Mara werd lekker over het strand gesleurd en liet met een paar mooie salto’s zien hoe sterk de wind kan zijn bij kracht 4/5. Zand bleek nog sterker te zijn, althans harder, zeker wanneer je het probeert te koppen in een ultieme poging de vlieger in de lucht te houden; sterretjes verschenen, maar de vlieger dook toch nog in het zand. Gelukkig was daar Peter die, na een uitgebreide modeshow waarbij hij de vlieger in verschillende poses om zich heen drapeerde, het gekleurde gevaarte weer de lucht in holp.
Na deze demo, mocht ik ook een poging wagen. Eerst rustig balans zoeken en de vlieger hoog boven mijn hoofd houden… dat was makkelijk. Daarna rustig heen en weer laten vliegen, de zeiler in mij voelde de wind redelijk aardig aan. Maar toen ik wat grotere bewegingen ging maken, voelde ik de krachten enorm toenemen. Na een paar “landingspogingen” kreeg ik de smaak te pakken en trok ook ik een breed spoor door het zand.
Helaas kwam aan al dit gestunt veel te vroeg een einde. Een mooi uitgevoerde 360 werd gevolgd door een 270 recht de grond in. De klap van deze duikvlucht was meer dan de vlieger aankon, en deze newbie van het strandvliegeren stuurde het nylon rechtstreeks de reparatie in.
Voordeel van dit nadeel was dat we hierdoor nog op tijd waren voor de Amsterdam-Dakar BBQ bij Aloha; te duur voor hoeveelheid en kwaliteit, maar we konden wel eten met uitzicht op strand, zon en de surfers in de branding.
De vlieger heeft het helaas niet overleefd, maar gelukkig hebben we de foto’s nog….
Geen opmerkingen:
Een reactie posten